خبرگزاری حوزه ـ دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان 《اللهم وَفِّر حظی فیه من النوافل خدایا، بهره‌ام را در این ماه ازنمازهای مستحبی فراوان کن》
کدام حالت ارزشمندتر از زمانی‌است که خداوند به بنده خویش اجازه می‌دهد که در مقابل او بایستد و نمازاقامه نماید...
و چقدر دل‌انگیز است که این حالت در نیمه‌های شب باشد...
و کدام لحظه شکوهمندتر از لحظه‌ای است که بنده با تمام خضوع و خشوع خویش، سر برسجده بنهد و ازعمق جان بگوید، سبحان ربی الاعلی و بحمده
منزه‌است پروردگار بلندمرتبه من و سپاس فقط مخصوص اوست...
که امام صادق علیه‌السلام میفرماید:
نزدیکترین حالت بنده به خدا وقتی است که به سجده می‌رود. مستدرک سفینة البحار
نافله کامل کننده نمازاست و جبران کننده نواقص و غفلت‌های ما در نمازهای یومیه.
روایات دراین‌باره میفرمایند: مردم مامور به انجام نمازهای مستحب شده‌اند تانقص نمازهای واجب آنان توسط نوافل جبران شود. وسائل الشیعه
از بین نوافل به دو نافله تاکید بیشتری شده‌است، یکی نافله نماز صبح که دو رکعت است و وقت آن قبل از نماز صبح است و دیگری نافله شب، که ۴ نماز دو رکعتی به نیت نافله شب و دو رکعت به نیت نماز شفع و یک رکعت به نیت نماز وتر است و وقت آن بعد از نیمه شب شرعی است و البته هرچقدر به سحر نزدیک‌تر شود، فضیلت آن بیشتراست.
شهید علامه مطهری درباره فضیلت نافله صبح میگویند: با آن همه فضیلتی که نوافل شب دارد، نافله صبح یعنی آن دورکعتی که قبل ازنماز صبح خوانده می‌شود از فاضلترین نوافل شبانه‌روز است و حتی از بعضی روایات استنباط می‌شود که فضیلت آن ازفضیلت شَفع و وَتر هم بیشتراست. مجموعه آثار
《وأکرمنی فیه بإحضار المسائل
و مرا در این ماه با تحقق درخواست‌هایم گرامیم‌دار》
من از تو درخواست میکنم و تو را به کمک می‌خوانم...
تو ای آن که کلید خزائن عالم در دست توست...
تو ای آن که هر چه ببخشی، از اموال بی‌نهایتت کسر نشود...
و تو ای آن که بی‌منت کرم میکنی و بی‌حساب عنایت میفرمایی...
تو مرا به مهمانی خویش خواندی و از فضلت سر سفره‌ات متنعمم فرمودی، و هم اکنون با هزار تاسف و حسرت، زمان مهمانی رو به پایان است و در بین ما رسم است که مهمان را با تقدیم هدیه‌ای، عزیز و گرامی می‌دارند و از چون تو کریمی انتظار است که دستم را پُر نمایی و بدرقه‌ام بفرمایی...
و تو خود فرمودی؛ ادعُونی اسْتَجِب لَکُم مرا بخوانید تاشما رااجابت کنم. سوره غافر
و به یقین تو صادق‌الوعد هستی و هر آن کس که تو را بخواند، تو حتما دعایش را مستجاب میفرمایی و قطعا هیچ دعایی نیست مگر به اجابت برسد که شایسته چون تو خدایی نیست که گدایی درب خانه‌ات را بکوبد و تو محرومش نمایی
امام سجاد علیه‌السلام:دعای مؤمن خالی از یکی از این سه بهره نیست: یا برای آخرت او ذخیره می‌شود و یا حاجتش برآورده می‌گردد و یا بلائی که مقدر بوده به اوبرسد ازاودفع خواهدشد. تحف‌العقول
《وقرب فیه وسیلتی الَیکَ من بین الوسائل
و نزدیک کن در این ماه، وسایل مرا به سوی خودت، از بین سایر وسیله‌ها》
من به درگاه تو آمدم، در حالی که اعتراف میکنم قدر و منزلتی در نزد تو ندارم و آبرویی برایم نمانده‌است تا آن را وسیله تقرب به تو و رسیدن به حوائجم قرار دهم...
اما دست‌خالی نیز نیستم، من به حبل‌الله‌المتین چنگ زده‌ام و بین خود و تو ریسمان اتصال محکمی دردست دارم که آن را وسیله جلب توجه تو قرار می‌دهم...
یا وجیها عندالله اشفع‌لنا عندالله
ای بندگان خاص خداوند که نزد خدای خویش آبرو و قربی دارید، مرا نیز شفاعت نمایید و از من نیز دست‌گیری بفرمایید...
شما اهلبیت علیهم‌السلام بهترین وسیله برای رسیدن به مقصد و مقصود هستید...
و دعای هیچ بنده‌ای بالا نمی‌رود مگر با شفاعت شما سادات...
یا سادتی وموالی، انّی توجهت بکم ائمتی، وعدتی لیوم فقری وحاجتی الی الله
ای سید و موالی و امامان من، من از روی خلوص رو به شما آورده‌ام، که شما پیشوایان من هستید و ذخیره من برای روز فقر و حاجتم بسوی خدا خواهیدبود
امام‌باقر علیه‌السلام:
حسین، بزرگمرد کربلا، مظلوم و مصیب زده شهید شد. پس خداوند، به ذات خود، قسم یادکرد که هیچ مصیبت‌زده، رنجیده خاطر، گنهکار، اندوهناک و هیچ بلا دیده‌ای به خدا روی نمی‌آورد و نزد قبر حسین دعا نمی‌کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمی‌سازد، مگر این که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده می‌کند و گناهش را می‌بخشد و عمرش را طولانی و روزی‌اش را گسترده می‌سازد.
امام رضا علیه‌السلام:همه ما اهلبیت کشتی نجات هستیم، ولی کشتی نجات حسین وسیع‌تر و در تلاطم امواج سریع‌تر است. بحارالانوار
《یا من لا یشغله الحاح الملحین
ای کسی که پافشاری اصرار ورزان مشغولش نسازد》
و تو آن خدایی هستی که دعاهای فراوان و هم‌زمان بندگانت تو را سردرگم و ملول نمی‌کند و دعای یکی تو را از دیگری غافل نمی‌نماید.
محمدصادق‌ناطقی
